Ken jij ook die mensen bij wie het gezond eten, sporten en tijd nemen voor zichzelf als vanzelf lijkt te gaan? En weet jij eigenlijk ook best wat je moet doen, maar lukt het je maar niet om je gedrag op lange termijn te veranderen? Misschien heb je wel dat stemmetje in je hoofd die tegen je zeg: “Nou, kom zeg … dat doe je toch even”. Maar dat het vervolgens ‘toch even niet lukt’.
Dat is helemaal niet zo gek. Er lopen meerdere processen tegelijk bij gedragsverandering.
- Automatische processen die je gaat doorbreken. Dit betekent dat wat je altijd hebt gedaan, je ineens ander wilt gaan doen. En dat kost tijd en energie om je daarin aan te passen. Dit is een mooi onderwerp om een apart blog over te schrijven!
- Er spelen vaak veel meer zaken een rol in het ‘waarom je iets doet’, dan je zelf misschien door hebt. Een stukje kennis is vaak snel bij te spijkeren, maar bij die onderlaag kom je niet altijd even gemakkelijk. Mc. Leland heeft hier een mooi ijsbergmodel van gemaakt.
Het topje van de ijsberg is datgeen wat je vertoont aan gedrag. Wat je doet en wat je laat zien aan de buitenwereldDaaronder zit nog een hele wereld aan overtuigingen, waarden en normen.
En dan kom je in een proces terecht waarbij je;
- bepaald gedrag laat zien,
2. de buitenwereld daarop reageert of dat jij je in een bepaalde omgeving bevindt,
3. die prikkels verwerk je in het deel onder water (de bril waardoor jij de wereld ziet, het filter waardoor jij de wereld ervaart) en
4. dat wat zich onderwater afspeelt, vormt samen weer jouw gedrag.
Een voorbeeld: Als jij vroeger bij pijn en verdriet altijd een snoepje kreeg, dan is de kans groot dat jouw onderbewustzijn snoep en zoet heeft gekoppeld aan troost en warmte. En elke keer dat je niet lekker in je vel zit en je eigenlijk behoefte hebt aan een arm om je heen, grijp je naar koekjes, snoepjes of chocolade. Om je vervolgens weer schuldig te voelen, dat je je hebt laten gaan.
Als jij je hierin herkent, dan is het de moeite waard om te gaan voelen waarom je grijpt naar zoet. Even stilstaan en naar binnen gaan wanneer je drang om te gaan snoepen gaat voelen. Wat voel ik nu eigenlijk? Heb ik echt buikhonger? Welke behoefte heb ik eigenlijk? En hoe kan ik deze op een goede manier voor mij invullen?
Misschien is dat een momentje voor jezelf, even de deur uit, of een vriend of vriendin bellen om die arm om je heen te voelen. Dat is voor iedereen weer anders.
Het belangrijkste is misschien wel het je bewust gaan worden van wat je doet en waarom je het doet. Van daaruit stapje voor stapje vooruit. En soms is het fijn als je daar even ondersteuning bij krijgt.
Daarom dat het bij leefstijlcoaching zo belangrijk om niet alleen te werken met het wat dan, maar vooral ook het hoe dan en waarom dan. Niet alleen met je hoofd, maar ook met je hart.
Daarom: Mind-Sense-Go, waar Kennis & vaardigheden – voelen & authenticiteit – gaan doen en ervaren samenkomen.
Meer weten?